Als er conflicten zijn in je team, tussen twee medewerkers – of misschien zelfs met jou – merk je al snel dat iedereen een compleet andere kijk heeft op dezelfde situatie. Argumenten vliegen over en weer, verwijten stapelen zich op, en standpunten verharden.

Voor je het weet, lopen de emoties hoog op en gaan anderen zich ermee bemoeien. Iedereen heeft er een mening over, maar niemand weet hoe je het écht oplost. Dit soort gedoe schuif je liever voor je uit. Maar eerlijk? Het kost je team – en vaak de hele organisatie – bakken met tijd en energie. En op een gegeven moment kun je er niet meer omheen.

Je moet er iets mee.

Wat ik keer op keer zie, is dat het bijna altijd vastloopt in de communicatie. Het lukt niet om elkaar écht te begrijpen, en daardoor blijft een oplossing uit. Gesprekken draaien in cirkels, en niemand komt verder.

Als HR-professional of leidinggevende krijg jij de taak om er beweging in te brengen. En dat is allesbehalve makkelijk.

Zo vaak zie ik HR-professionals en leidinggevenden vol goede intenties en met harde actie proberen om het probleem op te lossen. Maar op een bepaald punt loopt het alsnog compleet vast. Je raakt gefrustreerd, en de situatie voelt steeds ongrijpbaarder.

Waarom?

Omdat we ons vaak richten op de verkeerde dingen. In plaats van ruimte te creëren voor een oplossing, trekken we de knoop alleen maar strakker. Het voelt alsof er geen uitweg meer is, terwijl die er wél is – je moet alleen weten waar je moet beginnen.