Gesprekstechniek, de kracht van stilte in een gesprek

Na een gezellig dagje dierentuin, slaat bij thuiskomt (letterlijk) de vlam in de pan....

“Ik heb hier vlammen!!”

Klinkt het vanuit de keuken...

Laatste dag voordat de scholen weer beginnen en dus tijd voor een klein feestmaal

Tijd om zelf frietjes te bakken

Ik loop naar de keuken en zie inderdaad onderin de frituurpan iets in de brand staan.

Okay... water?!
Oh nee, vet, dus geen water.
Blusdeken?!
Uhm de vlammen zitten onderin de afgesloten bak,
dus deken zal niet veel doen...

Ondertussen trek ik de stekker uit het stopcontact en zeg:
“breng de pan eerst maar eens naar buiten, kijken we daar wel verder.”
Buiten halen we de pan voorzichtig uit elkaar om bij het vuur te komen.
En kunnen dan de vlammen uitmaken.

"Dan ga ik wel even frietjes halen" zeg ik lachend

Onverstoorbaar ben ik al regelmatig in mijn leven genoemd.
Ik raak niet zo snel in paniek en ben ook niet zo snel onder de indruk.
Of in elk geval is het niet aan me te merken.
(Dan moet je me wel echt goed kennen )

Die eigenschap komt me goed van pas bij mijn mediationgesprekken en als vertrouwenspersoon (lees hier over de taken van een vertrouwenspersoon).
Regelmatig lopen de emoties hoog op. (lees hier meer over emoties in een conflict)

Woede uitbarstingen, weg lopen, dreigementen, groot verdriet, stiltes...
Dat laatste heb ik nog wel het meeste moeite mee.

Maar in de stiltes zit vaak de grootste winst.

De neiging om in een stilte iets te gaan zeggen, heeft bijna iedereen.

Het is een bekende tactiek in onderhandelingen.

Laat iemand een voorstel zeggen en geef daarop geen reactie, zeg gewoon even niets.
Regelmatig gaat iemand dan zijn eigen voorstel bijstellen richting jou, gewoon omdat de stilte ondragelijk voor hem is.

Vaak voelt een stilte voor jou als een eeuwigheid, maar voor de partijen zelf helemaal niet. Die zijn volop in gedachten. Die moet je dus ook niet verstoren.... want dan komt er juist beweging op gang.

Hier gaat het in gesprek met elkaar dan ook vaak mis. We willen zo snel onze eigen visie geven, dat we vergeten te luisteren naar de ander. Of we willen ons niet ongemakkelijk voelen en gaan dan maar gewoon weer dezelfde plaat afspelen. (lees hier over onbewust gedrag).

En geven de ander daarmee ook niet de ruimte om even na te denken.

Zonde, want in de stilte zit vaak de grootste winst kans.

Door de stiltes te beheersen, verbetert de communicatie.

Een stilte kan:
-  jouw eerder uitgesproken woorden, meer kracht/geloofwaardigheid geven
-  iemand tijd geven om houding/mening aan te passen
-  iemand tot meer openheid uitnodigen.

Dus mocht je de komende week in een gesprek ook de vlam in de pan krijgen, probeer eens niet (direct) te reageren en gewoon eens af te wachten...

Wil je preventief aan de slag met het aanpakken van conflicten in je organisatie? Vraag dan hier mijn e-boek 'Voorkom gedoe op de werkvloer' aan.